Warszawa - tablica Jana Rodowicza

Warszawa - tablica Jana Rodowicza

Położenie: ul.Lwowska 7

Napis: W TYM DOMU MIESZKAŁ/ I ZOSTAŁ ARESZTOWANY/ 24 GRUDNIA 1948 ROKU/ JAN RODOWICZ „ANODA”/ (1923-1949)/ STUDENT WYDZIAŁU ARCHITEKTURY/ POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ/ HARCERZ 23 W.D.H./ PORUCZNIK ARMII KRAJOWEJ/ BATALIONU „ZOŚKA”/ UCZESTNIK AKCJI POD ARSENAŁEM/ CELESTYNOWEM I W WILANOWIE/ ŻOŁNIERZ POWSTANIA WARSZAWSKIEGO/ KAWALER KRZYŻA WALECZNYCH/ I ORDERU VIRTUTI MILITARI/ ZGINĄŁ W WIĘZIENIU/ 7 STYCZNIA 1949 ROKU/ WALCZYŁ O WOLNĄ POLSKĘ

Jan Rodowicz (7 III 1923 - 7 I 1949), urodził się w Warszawie. W latach 1935 - 1939 uczęszczał do Liceum im. Stefana Batorego. Został wtedy członkiem 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego. Podczas okupacji wstąpił do Szarych Szeregów. W 1941 r. zdał maturę na tajnych kompletach. W 1943 r. ukończył Państwową Szkołę Elektrotechniczną. Jednocześnie prężnie działał w strukturach niepodległościowych. W 1942 r. został plutonowym chorążym, a w 1943 sierżantem podchorążym. Uczestniczył w wielu akcjach bojowych np. akcji pod Arsenałem, "Celestynów", "Taśma". Walczył w powstaniu warszawskim, gdzie został dwukrotnie ranny. Krótko współpracował z Delegaturą Sił Zbrojnych. Ujawnił się w 1945 r. Rozpoczął pracę przy archiwum baonu "Zośka" oraz rozpoczął studia na Wydziale Architektury. Został aresztowany przez UB 24 XII 1948 r., gdzie poddano go brutalnemu śledztwu. Zginął podczas przesłuchania w budynku Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Wg wersji prokuratury wyskoczył z okna na 4 piętrze, inne hipotezy mówią o tym, że został wypchnięty.

Źródła:

  • https://www.1944.pl/artykul/odsloniecie-pomnika-por.-jana-rodowicza-anody,3815.html
  • https://dzieje.pl/postacie/jan-rodowicz-1923-1949

 

b_150_100_16777215_00_images_warszawa2_wawa_anoda.jpg