Bochnia - tablica pamiątkowa Leopolda Okulickiego

Bochnia - tablica pamiątkowa Leopolda Okulickiego

Położenie: Bochnia, gmina Bochnia, powiat bocheński, województwo małopolskie.
Umieszczona na ścianie budynku na placu im. Okulickiego

Rok: 1995

Na tablicy znajdują się wyrzeźbione popiersie generała, symbol Polski Walczącej oraz cichociemnych.

Napis: LEOPOLD OKULICKI/ *12 XI 1898 r. Bratucice † 24 XII 1946 r. Moskwa/ "Żołnierze Armii Krajowej !/ ...Daję Wam ostatni rozkaz/ Dalszą swą pracę i działalność/ prowadźcie w duchu odzyskania/ pełnej niepodległości Państwa..." Dowódca Sił Zbrojnych w Kraju/ Niedźwiadek gen. bryg. 19 I 1945 r.

Jan/ Kobra/ Leopold/ Miller/ Mrówka/ Jan Mrówka/ Niedźwiadek/ Pan Jan/ Sęp/ Termit
Pamięci ostatniego Komendanta Armii Krajowej/ Oddział Światowego Związku Żołnierzy AK Samorząd Miasta Bochni/ 19 I 1995

Leopold Okulicki (12 XI 1898 - 24 XII 1946). Urodził się w Okulicach koło Bochni, od 1913 r. należał do Związku Strzeleckiego, w czasie I wś służył w Legionach Polskich i wojsku austriackim. Po jej zakończeniu jako żołnierz Wojska Polskiego walczył z wojskami ukraińskimi (1918-1919) i bolszewickimi (1919-1920). W kolejnych latach był m.in wykładowcą w Rembertowie (Centrum Wyszkolenia Piechoty), szefem sztabu 13. dywizji piechoty, szefem Wydziału Wschód III Oddziału Sztabu Głównego (1936-1939). W czasie kampanii wrześniowej bronił Warszawy, od X 1939 r. był dowódcą wojew. Służby Zwycięstwu Polski. Od 1940 r. był komendantem ZWZ (najpierw okręgu łódzkiego, następnie terenów okupowanych przez ZSRR). Aresztowany przez NKWD, przetrzymywany w Moskwie, zwolniony z więzienia na mocy układu Sikorski - Majski. W latach 1941-1942 szef sztabu Armii Polskiej w ZSRR. Od V 1944 r. działał w kraju jako cichociemny. Został wkrótce p.o. szefa sztabu KG AK a następnie Komendantem Sił Zbrojnych w Kraju. W I 1945 r. wydał rozkaz o rozwiązaniu AK. W III 1945 r. został aresztowany przez NKWD i wraz z 15 innymi przywódcami polskiego podziemia wywieziony do Moskwy. W "procesie szesnastu" został skazany na 10 lat więzienia, w którym zmarł.

Źródło:

  • Historia Polski tom 16, Biblioteka Gazety Wyborczej, Warszawa 2007

 

b_150_100_16777215_00_images_malopolskie_bochnia_okul.jpg